قد برافرازید! یک عالم شقاوت پیش روست            پرده بردارید! صد آئینه حیرت پیش روست

ای حـسـینی مـشربان! در معـبد آزادگی            تا نماز آرید، محراب عبادت پیش روست

عقل می‌نالد: حریفان، تیغ در خون شسته‌اند            عشق می‌غرد: نظرگاه شهادت پیش روست

عقل می‌گوید که: بال خسته را پرواز نیست            عشق می‌بالد که: اوجی بی‌نهایت پیش روست

دوستی را پاس می‌دارم که در هُرم عطش            سایه‌ساری در گذرگاه محبت پیش روست

سبز می‌مانم که در حال و هوای رُستـنم            تشنه می‌رویم، که باران طراوت پیش روست

ای تمام مهـربانی در نگـاهت یا حسین!            با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست